Op zaterdagmiddag (ja, in onze vrije tijd) verschenen de sportiefsten van het stel geheel vrijwillig in Tilburg op de Padelbanen van RTV Quirijn. Want Ruud kon er de afgelopen tijd maar niet over ophouden hoe leuk en passievol deze sport is, dus het werd tijd om het een kans te geven. Padellen: familie van tennis en squash, maar dan nóg een beetje anders. Teams werden vakkundig samengesteld door Charlotte (lees: Padel- en Tennisfanaten bij de “ik heb nog nooit een racket aangeraakt”). De sokken opgetrokken, de Innvolve (!) sportshirtjes aangedaan en de Padelrackets uitgedeeld. Én de zonnebrillen op, want de weergoden stonden ook dit keer – weet je nog, die avond van 8 september – aan onze kant.

De verwachtingen werden nog niet overtroffen toen de eerste drie (van de zes…) ballen op het dak en in het bos vlogen en meteen afgeschreven konden worden. Spoorloos. Laten we maar achterwege dat een aantal nabij geparkeerde auto’s een beetje hoofdpijn zullen hebben. Want doseren van de slag is nog een dingetje en dat werd maar al te snel ondervonden. Ik noem verder geen namen… maar de eerste tikkie gaat in ieder geval naar Sanne E… ;). En we zeggen Sanne E, want Sanne H was degene die met enige tijdsdruk nieuwe ballen moest regelen. SORRIE!

Warm, warm, en nog eens heet. Zo’n sportmiddag was het. Maar klagen ho maar. De hitte maakte de Innvolvers niets uit, en noch het “meedoen”, want het draaide natuurlijk om WINNEN. En daar hebben Innvolvers een heleboel voor over. Zo schoot Marcel behendig op de baan om de goede kant te bemachtigen en niét in de zon te hoeven kijken. Balen dat Ruud erop stond dat we na een aantal “games” zouden wisselen van kant. Maar; goed geprobeerd!

Wat dus precies NIET mag bij Padel, is rechtstreeks de wanden raken van het veld. Dus óók niet de achterwand. Maar dié regel lapte Bram al snel aan zijn laars. Sky-high ballen meppen werd helemaal zijn ding. Waar de derde tennisbal ooit nog gevonden wordt, weten we niet. Wie die heeft weggeslagen, is wel duidelijk. Ook de regel “er zit een vijf in de klok, dus het bier mag erbij” speelde zaterdag geen rol. Na de eerste games genoten onder andere Patrick, Thijs en Paul van een koud glas granensmoothie. Al werd er meteen een straf op gelegd, want maar liefst twee (ja, serieus!) glazen werden omgestoten door een slag vanuit het veld waar nog werd gespeeld. Betreden op eigen risico blijft óók langs de kant gelden.

Nadat alle games waren gespeeld en iedereen uitgeput in het gras belandde, riep Carolien iedereen op om een groepsfoto te maken. Maar de grote vraag is; wie bedenkt het om dat ná het sporten te doen?! Hij is wél leuk geworden, naar verluid:

Al met al was de middag (en avond, want: diner inbegrepen) meer dan geslaagd. Iedereen op-en-top trots op elkaar, want ook de eerdergenoemde “ik heb nog nooit een racket aangeraakt” bakten er best iets van. Na de groepsfoto werd het winnende team gehuldigd met een gouden medaille (niet van goud, wél van chocola) en een fles champagne. En proostten alle sportievelingen nog één keer op de goede potjes.