De duo’s vakkundig samengesteld, de karts warmgedraaid, de overalls aangetrokken en helmen opgezet en uh… de kleding uitgewrongen. De wat? Ja, je leest het goed. Want dinsdagavond 9 mei kwam het met bakken uit de hemel, maar zelfs dát hield Innvolvers niet tegen om de kartbaan op de gaan en de nodige competitie te voelen. Het water kwam overigens niet alleen uit de lucht. Nee, het grootste deel lag op het circuit. En je raadt het al: de grootste plassen waren te vinden op de ideale racelijn. Dus accepteren maar, en gaan.

Allereerst credits naar Jente, onze stoere Accountmanager, die als enige dame het opnam tegen alle mannen. Al kunnen we – met een knipoog – niet stellen dat ze voor grote concurrentie zorgde. Want ze ging op standje “rustig-aan” het circuit over. Resultaat: Bas de teamgenoot tamelijk ongeduldig, maar het mocht de pret niet drukken. En onder het mom “haastige spoed is zelden goed” kwam hij al bloedens het circuit af na zijn deel van de race. Hij krabde een wondje open, maar dat even terzijde. Bloed is bloed.

En over snelheid gesproken: Roel hield zijn reputatie weer hoog door met volle snelheid de pitstraat in te schieten. Maar, hij wist de pitstraat tenminste te vinden. Dat kunnen we niet van iedereen zeggen. Tobias bijvoorbeeld. Hij recruitte zichzelf linea recta de tribune in toen het tijd was voor de race-wissel, vol overtuiging dat hij in de pitstraat was terechtgekomen. Gelukkig is iedereen er met de schrik vanaf gekomen. Overigens was Tobias niet de enige die een memo had gemist. Want Thimo had überhaupt even niet meegekregen dat zijn teamgenoot Michael al minimaal drie rondes stond te zwaaien met het wissel-bordje om zijn moment of fame op het circuit te beleven. Uiteindelijk met succes, maar een bocht naar links bleek wat zwaar te vallen omdat Michael’s arm al moe was.

Het natte circuit zorgde dan ook voor de nodige taferelen die niet per definitie de bedoeling waren. Gelukkig was daar de Safety Car van de Landsard, lees: een golfkarretje die zich met iets te hoge snelheid over het circuit verplaatste. Die regelmatig karts uit het gras moest komen halen of iemand 180 graden moest draaien omdat het apparaat weer achteruitstond. Maar je weet het: achteruitgaan is ook gaan.

Eindstand: doorweekt, pikzwart van het wegdek, en verder… “what happens on de kartbaan, stays on the kartbaan”: de wijze woorden van Freek. Dus als je wil weten hoe het er allemaal aan toe gaat op zo’n competitieve avond met Innvolvers: klets eens met Tobias voor een baan bij Innvolve (inclusief de vetste events, dus!).